Naast alle boxen, kratten, tassen en dozen was er kennelijk ruimte voor nóg een thuisbezorgzelfkookmaaltijdpakketservice. ‘Maar deze is Ottolenghi-achtig en Voedselzandloper en met véél groente’, zei de mevrouw die belde of ik het gratis wilde uitproberen. Tuurlijk. Veel mensen vinden dit een uitkomst want boodschappen doen is een crime en elke dag verzinnen wat je nou weer moet eten zo mogelijk nog erger. Ik heb daar niet zo’n last van, integendeel. Dus die diensten zijn aan mij niet echt besteed, maar ach, een doos gratis eten: zo komt splinter door de winter. Zo ben ik dan ook wel weer.

Strategisch om 18.30 uur arriveerde de doos van Zadina’s Kitchen met daarin ingrediënten en recepten voor twee maaltijden voor twee personen. Eerste indruk: vooral heel veel doos. Op de website staat: “We hebben ons ten doel gesteld om voor 75% biologisch te worden, kijk je naar bijvoorbeeld kip, dan kiezen wij voor biologisch, of voor ‘drie sterren beter leven’ of een daarmee vergelijkbare kwaliteit.” Zelf koop ik altijd vrije-uitloopeieren en biologische kip, dat is het mínste wat je als consument kunt doen voor dierenwelzijn, maar deze eieren zijn van het goedkoopste massasoort (klasse 3, kooi-eieren, niet eens scharreleieren) en op de kipfilet staat ‘boerderijkip’, wat rustiek klinkt, maar geen officieel keurmerk is, al claimt de kippenboer zelf dat het overeenkomt met ‘een ster beter leven’. Da’s sowieso nog geen drie. Nog even een aandachtspuntje voor de organisatie, lijkt me zo.

Maar hop, eerst aan de Shakshuka met venkel en za’tar, klaar in 25 minuten. Leuk, ik ken het gerecht alleen in de uitvoering met paprika. Keurig recept-A4tje erbij, inclusief wat uitleg over het gerecht. Ui en venkel in de grootste koekenpan. Altijd een logistiek dingetje, maar gelukkig, het slinkt, zij het dat ik er wat langer over doe dan in het recept, want halfgare venkel lijkt me niet lekker. Volgens het recept moeten er zes eieren in, al staan er maar vier op de foto. Maar wacht even, dat zijn dus drie eieren per persoon, is dat niet wel erg veel? Toch maar vier gedaan. Het venkelzaad moet gekneusd en komt daarna in het recept helaas nooit meer terug. Op goed geluk doe ik het dan maar samen met de tomatenblokjes in de pan. Altijd lastig: eieren garen. Het geel wil wel, maar het wit niet, terwijl je het natuurlijk andersom wilt. Toch maar wat langer in de pan dus. In krap 39 minuten is het gerecht uiteindelijk klaar. Mijn foodstyling, belichting en algehele fotografie haalt het niet bij die van het recept, helaas. Maar dat ligt aan mij, uiteraard.Oh ja, grappig: het groen van de venkel was bedoeld als garnering, maar is in dit geval non-existent. Gelukkig had ik nog wat bieslook paraat. Maar wacht even, moet er niet wat knapperig brood bij om de saus op te deppen? O nee, dat mag niet van de Voedselzandloper. Bovendien is er überhaupt geen noemenswaardige saus.

Smaakt het? Tja. Beetje flauw. De venkel toch nog net iets te veel bite. En vooral te weinig sauzig/smeuïg. Al weet ik nu wel weer waarom ik venkel liever rooster in de oven. Ga ik dit nog een keer maken? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Maar in de doos zit ook nog Kip Korma!

Conclusie: leuk initiatief, vooral door het gebruik van allerlei specerijen ( hoewel bij lange na niet zoveel als Ottolenghi). En zoals voor al dit soort boxen, kratten, tassen en dozen geldt, ik juich van harte toe dat mensen op deze manier de smaak weer terugvinden van zelf koken, van gewoon verse ingrediënten in een pan doen, zonder pakjes en zakjes. Zadina belooft avontuurlijke recepten met een Mediterrane twist, bij uitstek geschikt om tussen alle pastaatjes en stamppotten door je kookrepertoire uit te breiden

Dit gezegd hebbende is het natuurlijk wel aan de prijzige kant. Bij de supermarkt om de hoek kwam ik voor precies dezelfde ingrediënten voor deze twee maaltijden uit op € 13,00, terwijl het pakket € 35,50 kost. Maar dat is dan wel inclusief recept en thuisbezorgen. Nog best knap dat ze het ervoor kunnen doen, maar ik besteed die ruim twee tientjes liever aan nóg meer lekkere kwaliteitsingrediënten. Enfin, eenieder maakt zijn eigen keuzes. Vrienden van mij hebben sinds hun abonnement (op een concurrerende firma overigens) ineens twee kooklustige zoontjes erbij die elke avond willen meehelpen. Kijk, da’s ook wat waard.

Naschrift: Intussen ook de Kip Korma geprobeerd, die bleek juist flink pittig en beviel goed. Al zou ik hem zelf voor de balans (maaltijdhoeveelheid en tegenwicht voor de pit) met rijst serveren.