Een kok heeft ook wel eens zin in een verzetje. Wat doet hij dan? Dan gaat hij koken met bevriende koks. Afgelopen weekend raakte ik verzeild in een Zwitsers aspergefeestje van 7 Limburgse koks die onze dierbare witte seizoensgroente gingen promoten bij de Zwitsers. Het zit zo. De van oorsprong Limburgse Peter Roodbeen runt aan een pittoresk klein meertje tussen de bergen, aan de voet van een skilift, al 10 jaar de Hostellerie Am Schwarzsee. Een paar jaar geleden vroeg hij aan streekgenoot René Brienen van restaurant Brienen aan de Maas (1 Michelinster) of die niet eens in Limburgse asperges wilde komen koken. Die zijn daar immers lang niet zo bekend als bij ons. Van het een kwam het ander, en intussen is het ‘Spargelwochenende’ een traditie die dit jaar voor de vierde keer georganiseerd werd.

René Brienen (midden) komt nooit alleen, die neemt altijd een clubje andere chefs mee, steevast ook Limburgers, wel zo gezellig. Meesterkok Hein Willemsen (rechts) is sinds het begin van de partij, inclusief zijn fameuze zelfgemaakte mosterddillesaus, en dit jaar kwam ook Luc Kusters (links) erbij van restaurant Bolenius in Amsterdam. Behalve asperges sleepten ze ook een Big Green Egg mee. En een hooikist met in hooi gegaarde Livar-ham (de signature dish van Brienen, ooit nog door hem gedemonstreerd in De Wereld Draait Door) plus fabuleus rundvlees van Limburgse Herefordkoeien en – primeur- ‘ham’ van diezelfde koeien.

De gasten vormen een mix van Nederlanders (en ja, ook weer veel Limburgers) en Zwitsers, waarbij mij opviel dat voor het ongeoefende randstedelijke oor het Limburgs dialect sprekend lijkt op het Zwitserduits (Schwyzerdütsch). Dus dat verbroederde enorm.

Op vrijdag is er het traditionele zevengangendiner, dit keer met levende muziek, ook alweer geïmporteerd uit Limburg. Zelfs de stugge Zwitsers klommen op de stoelen. Zaterdag overdag is er een excursieprogramma, dat kan het nabijgelegen plaatsje Gruyère zijn (inderdaad, van de kaas) of een Zwitserse chocoladefabriek, dit jaar was het een bierbrouwerij en het snoezige stadje Murten. Eind van de middag weer terug naar de hostellerie, want dan zijn de asperges en toebehoren weer aan de beurt, maar nu in de buitenlucht, gezellig met koks en gasten gezamenlijk rondom de Big Green Eggs.

Es war toll, es war lustig, es war lecker. De onvermoeibare koks sprongen wonderbaarlijk verkwikt na dit hobbyweekend vervolgens allemaal weer in de auto, terug naar hun eigen respectievelijke restaurants. Ik geef het je te doen. Mocht je Zwitserse vrienden hebben, dan kun je ze namens mij dit evenement van harte aanbevelen. Volgend jaar is er ongetwijfeld opnieuw een editie.