Ik kan in mijn visserie in Trouw toch niet de eenpersoonsaluminiumfolievispakketjes onbesproken laten? Ideaal voor de feestelijke verwerking van een visfileetje – ja hoor, u mag van mij ook best eens een fileetje – en wat restjes groen spul. Plus een scheutje wijn, want vis moet niet alleen zwemmen, maar een klein plonsje vocht zorgt er ook voor dat de vis in het afgesloten pakketje gaar stoomt in zijn eigen vocht, en dat is niet alleen reuze slank, maar houdt ook alle smaken heel geconcentreerd binnen boord, zodat zich bij het openmaken de heerlijkste aroma’s ontvouwen. Deze methode heet in officiële kooktermen ‘en papillote’. Snel klaar, ook dat nog, en helemaal vooraf te bereiden. Belangrijk onderdeel van de feestpret: laat vooral iedereen aan tafel zelf zijn of haar cadeautje openpeuteren, met de neus erboven.

Aluminiumfolie is het makkelijkst, want perfect hermetisch dichtvouwbaar. Daarentegen eet het niet lekker uit folie – niet voor niets stopte ik de gaten in mijn studentenkeukentje ermee dicht tegen de muizen – dus liefst na openmaken met een spatel (of kaasschaaf) de boel eruit scheppen en het folie wegfrommelen.

Bakpapier staat een stuk chiquer op het bord en je kunt er ook prima uit eten, maar het springt in de oven gemakkelijk open, en dan is het stoomeffect weg. Oplossing: neem meer dan genoeg papier om extra vouwrandjes te creëren, of gooi (metalen, geen plastic!) paperclips dan wel nietjes in de strijd. Beide uiteindes met twee rolladetouwtjes vastbinden als een toffee is ook een idee.

Maar laten we ook de braadzak niet vergeten, gemaakt van bijzonder plastic dat tegen de hitte van de oven kan. Voordeel: decoratief venster. Uiteraard bedoel ik hier niet zo’n zakje Braadstomen van Maggi, da’s pure uitdezakklopperij met een klontje kruidensmurrie. Koop gewoon losse braadzakken, dan kunt u per persoon een pakketje maken.

Zelf maken?
Wat de concrete invulling betreft zijn de variaties eindeloos, dus ik volsta dit keer met een letterlijk doe-het-zelfrecept. Kies om te beginnen mooie visfiletjes à circa 150 gram per persoon. Dat kan witvis zijn (kabeljauw, heek, zeewolf, zeeduivel) of zalm maar denk ook eens aan zoetwatervis (forel, zalmforel, snoekbaars). Dan wat restjes rauwe groente in hapklare stukjes: dunne plakjes venkel, courgette (groen/geel) of paddestoelen, reepjes paprika, rondjes lente-ui, doperwten, peultjes, kerstomaatjes. Stevigere groente moet u eerst even blancheren in gezouten kokend water; omdat vis zo snel klaar is, blijft de groente anders te hard. Denk aan prei in plakjes of julienne, wortelreepjes, sperziebonen, haricots verts. Of bedenk zelf iets.

Neem per persoon een groot vel alufolie of bakpapier of een braadzak. Begin met een bedje van groente, dan de met zout en peper bestrooide visfilet erop. Tenslotte wat verse kruiden als dille, peterselie, tijm, koriander, bieslook, basilicum of een lepeltje verse pesto of tapenade. Een plakje citroen is ook altijd fijn, maar limoen of sinaasappel kan ook, net als knoflook, olijven, kappertjes. Tenslotte een klein scheutje witte wijn voor de stoomontwikkeling. Dan de boel zorgvuldig dichtvouwen: eerst de bovenkant, dan de beide zijkanten. Bij braadzakken zit een speciaal dichtmaakstripje, knip het overtollige plastic gewoon af. Bewaar de pakketjes in de koelkast tot gebruik, maar haal ze een kwartiertje tevoren eruit zodat ze niet ijskoud de hete oven (200 °C) in gaan. Laat op de bakplaat in ± 12-15 minuten (afhankelijk van de dikte) gaar worden. Strooi aan tafel eventueel nog wat fleur de sel (Frans knisperzout) over de vis.

P.S.
Waar zijn de pakjes en zakjes? Die blijven even in de kast. Ik zit op het moment in een visserie. Lees hier het introductieverhaal.