Word vrienden met je onkruid, hoor je vaak. Helemaal mee eens, tot het ineens kniehoog staat tussen de kiezels van mijn Franse terras, dan houdt alle begrip acuut op. Gelukkig vind ik het heerlijk om te pas en te onpas een uurtje te gaan zitten onkruidverwijderen. Vooral de jonge plukjes trek je er moeiteloos uit, als een soort tuinkers. Sisyphus zou er z’n handen bij fijnknijpen. U weet wel, de man die van de Griekse goden dag in dag uit een rotsblok de steile berg op moest duwen, maar eenmaal boven rolde het blok net zo hard weer naar beneden en moest hij weer van voor af aan beginnen. En dat tot in de eeuwigheid.

Dat is met dit terrasonkruid precies zo. Zodra je het huis rond bent geweest, is het groene spul aan de andere kant alweer met hernieuwde energie opgekomen. Helemaal na een mals regenbuitje springen de tere groene plukjes weer blij de grond uit. Hallootjes, daar zijn we weer! Je krijgt toch warempel bewondering voor de natuur die zich niet laat kisten.
Zinloos dus, dat wieden? Welnee. Ik vind het heerlijk aangenaam tijdverdrijf, ideaal om te mijmeren over van alles en nog wat. Misschien vond Sisyphus het stiekem ook wel prima, dat gehannes met dat rotsblok. Lekker zen, in de buitenlucht, goed voor de conditie.

In mijn geval dwalen mijn gedachten doorgaans al snel af naar eten. Of ik bijvoorbeeld niet weer eens zelf tuinkers moest zaaien? Lekker en zo gepiept. O, en wacht eens even, wat was ook alweer dat jarenlang favoriete recept uit de Allerhande van een tomatensalade met tuinkers? Terug in Nederland vond ik na lang zoeken zowaar het tijdschriftknipsel weer terug. Zó oud, dat op de achterkant een reclame staat voor (nieuw! nieuw!) Coca Cola light.

Ik paste het recept iets aan naar mijn tegenwoordige voorkeuren. Alleen had ik geen geduld om te wachten op mijn eigen tuinkers. Twee verschillende supermarkten hadden de bekende groene doosjes niet paraat, maar wel bakjes met verschillende soorten kiemgroente. Ook heel lekker. En net onkruid.

RECEPT Tomatensalade met tuinkers

Nodig voor 2 personen:
400 g rijpe (grote) tomaten
½ bakje tuinkers of handje kiemgroente
250 g champignons
100 g lekkere spekjes (van de slager)
50 g bleu d’auvergne (of andere blauwe kaas)
25 g pompoenpitten
1 (pers)sinaasappel
1 eetl ketjap manis
1 theel dijonmosterd
peper uit de molen
wat olijfolie

Pers de sinaasappel uit, meng met ketjap, mosterd en peper. Verhit een drupje olie in een koekenpan en rooster hierin de pompoenpitten ± 2 minuten tot ze gaan poppen. Schep op een bord. Doe nu de spekjes in dezelfde pan en laat in ± 5 minuten zachtjes knapperig bakken. Snij intussen de tomaten in plakjes en verdeel over 2 grote platte borden. Snij de champignons in plakjes, verkruimel de blauwe kaas. Schep de spekjes uit de pan op een bord. Doe nu de sinaasappelsaus in de pan en laat 2 minuten pruttelen en wat inkoken. Voeg de champignons toe en laat al omscheppend 1 minuut meewarmen en wat slinken. Verdeel de champignons met saus over de tomaten. Strooi de spek, kaas, pompoenpitten en tuinkers/kiemgroente erover. Serveer met lekker brood.

TIP: De supermarkt verkoopt kiemgroente vaak per 3 soorten tegelijk in een bakje. Kies welke kleur/smaak u het meest aanspreekt. Kijk, in paars (met radijskiem) is het ook leuk. Of kweek zelf in 5 dagen uw eigen tuinkers.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Nu al derde druk, mijn nieuwe kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.