De hele wereld kijkt sinds de verrukkelijke tekenfilm Ratatouille met een andere – als het goed is liefdevollere – blik naar ratten, behalve mijn Franse buurvrouw. “Il y a des rats!” sist ze te pas en te onpas misprijzend. Waar? Overal. In het bijgebouw waar ze haar zakken kippenvoer bewaart en bij onze houtstapel, waar ze ongevraagd rattengif strooit. Maar vooral bij buurman-boer, daar rennen ze naar het schijnt in groten getale over het erf en door de half ingestorte schuren.

Ratten vies? Eén van de leukste scènes in de film is wanneer de beestjes in de restaurantkeuken met het oog op de hygiëne eerst met z’n allen door de vaatwasser gaan. Want o ja, voor wie het niet meer weet: Ratatouille gaat over Rémy, een fijnproeverige, door zijn omgeving onbegrepen rat met gastronomische aspiraties. Kort samengevat: hij sluit een bondje met een klunzige afwasser in een noodlijdend voormalig sterrenrestaurant, waarbij zijn hele rattenfamilie een handje komt helpen. Hoogtepunt van de film is de bereiding van, hoe kan het ook anders, ratatouille. Slechts na één hap ontdooit de akelige restaurantcriticus Anton Ego omdat het krek zo smaakt als vroeger bij zijn moeder thuis. Dankzij die ratatouille en de jubelende recensie staat het restaurant in één klap weer helemaal op de kaart. Eind goed, al goed.

Alleen is dat gerecht uit de film helemaal geen ratatouille, maar een tian. De groenten zijn grotendeels hetzelfde, alleen gaan bij een tian de courgette, aubergine en tomaat in sierlijke schijfjes in cirkelvorm in een ovenschaal en worden ze bij een ratatouille, aangevuld met paprika, in blokjes gestoofd. Dat laatste doe ik overigens ook altijd in de oven, wel zo makkelijk. Ratatouille is eerder simpel en huiselijk, een tian is meer sophisticated.

Maar vandaag schotel ik je een restaurantwaardige ratatouille voor. Eentje waarmee je, zonder rattenhulptroepen, je snijtechnieken kunt etaleren. Je hebt er wel van die opzetringen voor nodig, maar die vind je in elke kookwinkel, of zaag ze zelf van een stuk plastic regenpijp. Eventuele restjes ratatouille komen op hun pootjes terecht in quiche, omelet, pastasaus, lasagne of (peulvruchten)salade.

RECEPT Restaurantratatouille in een torentje

Nodig voor 4 personen:
1 pak/blik tomatenblokjes (400 g)
1 aubergine
1 courgette
1 rode paprika
1 gele paprika
1 rode peper
1 sjalot
1 knoflookteen
5 takjes basilicum
2 takjes tijm
1 tl suiker
olijfolie
zout & peper uit de molen

Saus: Snipper de sjalot en knoflook en fruit glazig in een scheutje olijfolie in een koekenpan. Voeg tomatenblokjes, tijm, suiker, zout en peper toe en laat zonder deksel op laag vuur in ± 30-40 minuten zachtjes inkoken tot een heel dikke saus.
Groente: Hak de rode peper (zonder pitjes) fijn. Snij de aubergine, courgette en paprika in minuscule blokjes. Roerbak alles tegelijk, samen met zout en peper, in een scheut olijfolie in een hapjespan beetgaar in ± 5-7 minuten. Roer de fijngehakte basilicum en de dikke tomatensaus erdoor – niet meteen alles tegelijk, want als het geheel te nat wordt, blijft het niet in een torentje staan.
Serveren: Schep met behulp van een metalen opzetring (Ø 9 cm) op borden, duw goed aan en trek de ring omhoog. Lekker zowel warm als op kamertemperatuur, als voorafje of als bijgerecht.

TIPS:
* Hoe snij je groente brunoise? Eerst alles in dunne plakken, die plakken vervolgens in reepjes, en die ten slotte in blokjes. Voilà: een soort vierkante doperwten.
* Nog veel meer recepten met ratatouille.
* Opzetrinagen vind je in elke kookwinkel. Deze bedoel ik dus:
Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

FRANS KOOKBOEK
Voor nog veel meer Franse klassiekers, al dan niet met een twist, is er natuurlijk het allermooiste kookboek uit mijn hele oeuvre, De makkelijke Franse keuken. Te koop bij elke boekwinkel en via bol.com. Of bestel hier via mijn eigen website een persoonlijk gesigneerd exemplaar, plus eventueel een speciale erin geschreven boodschap (même en français si tu veux!) en/of illustratie naar eigen wens.