Bij de aanschaf van een huis in Normandië hoorde ook een weiland, waarin sinds jaar en dag twee paarden rondlopen van buurman boer. Dat hebben we vooral zo gelaten, want goed contact met de locals is belangrijk, en bovendien, wat moet een mens in hemelsnaam met een eigen wei? Ik ben nimmer een paardenmeisje geweest, heb het ooit hooguit anderhalve minuut volgehouden in een zadel, doodeng. Maar deze dames zijn de lieve gezelligheid zelve. Al snel doopten we ze Jut en Jul, al heten ze officieel Cayenne en Canberra. Een grote, karamelbruine merrie met barbieblonde lokken en een kleine inktzwarte pony met zoveel haar voor heur ogen dat ik me afvraag hoeveel zicht ze eigenlijk heeft. Alles wat wij doen vinden ze reuze interessant, dus regelmatig komen ze buurten bij het hek. En hengelen naar een stukje oud stokbrood of een worteltje, desnoods een hand vol paardenbloemblad. Ik heb het ook met andere dingen geprobeerd, van bloemkoolstronk tot radijsloof, maar dat blieven de dames niet. Leermoment: een paard is geen gft-bak. Wel zijn ze heel erg dol op appels, en dus ook op hun eigen drie appelbomen waar ze steeds hoopvol tegenaan schurken.

Helemaal rondom is een grote heg vol bramenstruiken. De hele zomer zat ik daar begerig naar te kijken en hamsterde alvast jampotten en pakken geleisuiker. Maar rijp worden, ho maar. Toen de terug-naar-Nederland-datum naderde, ging ik toch maar eens met een emmertje op pad. En zowaar bleken er toch voldoende sappige zwarte exemplaren. Ook de paarden kwamen poolshoogte nemen wat ik aan het doen was, ineens aan hun kant van het hek. Gloeps, zo pal naast je is een paard ineens toch wel echt heel groot. Cayenne nam demonstratief een hap van een bramentak, kennelijk om te onderstrepen dat ze behalve appels ook best een emmertje bramen lust? Ik wist mijn buit gelukkig heelhuids naar de keuken te krijgen en maakte een grote ketel vol bramenjam met rozemarijn en de rest mocht in de cake.

RECEPT
Bramencake

Nodig voor 1 cake:
150 g bramen
150 g boter (kamertemperatuur)
100 g suiker
3 eieren
50 g amandelmeel
100 g bloem
1 theel bakpoeder
snufje zout
wat boter en bloem voor invetten

Laten we eerlijk wezen, klassieke cake is toch al snel een beetje suf. Maar een ronde vorm zorgt meteen voor feestelijkheid, want taart-achtig. Een vleugje amandelmeel maakt het lekker smeuïg en combineert goed met fruit. Ik nam bramen, maar het kan natuurlijk ook heel goed met ander zacht, rijp fruit, van pruimen en abrikozen tot perziken, appels of vijgen.

Oven voorverwarmen op 175 °C. Mix de boter met de suiker crèmig. Klop één voor één de eieren erdoor. Zeef de bloem, bakpoeder en zout erboven en voeg het amandelmeel toe. Klop snel erdoor tot een geheel. Schep met een spatel de bramen erdoor, niet mixen. Vet een ronde (ribbel)taartvorm (Ø 22-24 cm) in met boter. Knip een rondje bakpapier op maat van de bodem, leg erop en kwast ook weer in met boter, zo gaat de cake er straks moeiteloos uit. Voor de zekerheid kunt u de rand van de vorm nog even losjes bepoederen met wat bloem. Schep het beslag erin, strijk glad en bak de cake iets onder het midden van de oven in ± 30 minuten gaar en goudbruin. Prik met een satéprikker: die moet er droog uitkomen.

TIP:
Amandelmeel maakt u ook makkelijk zelf door amandelen (blanke of schaafsel) fijn te malen in de keukenmachine. Af en toe een brokstukje is juist lekker.

Dit recept verscheen eerder in Trouw. ©: Koken met Karin.

Kookboekentip
Wist je dat ik behalve deze website ook een hele trits kookboeken heb? Allemaal vol recepten die niet online staan. Zoals bijvoorbeeld De makkelijke keuken. Dat is de bestseller ‘Het grote zónder pakjes & zakjes kookboek’, maar dan in een compleet nieuwe jas. Voor al mijn boeken geldt: verkrijgbaar in de boekhandel of bestel hier een gesigneerd exemplaar, met een persoonlijke boodschap naar eigen keuze.