Voor gele room wordt vaak een zakje knalgele poedermix gebruikt, maar zelf maken met eidooiers, melk, suiker en maizena is toch ook heus een fluitje van een cent. Maar vooral: met echte vanille wordt het hemels lekker. En dan maakte ik het ook nog eens met heel bijzondere vanille uit Nederland!
Jaren geleden kocht ik in Japan een prachtig glimmende steelpan. In elke restaurantkeuken zag ik hem staan, helemaal zwart geblakerd. Om dat laatste bij mij thuis te voorkomen, want o, die glim, heb ik hem nog nooit gebruikt. Zonde natuurlijk, maar ik heb die neiging helaas ook met bijzondere ingrediënten: zo heerlijk dat ik te beschroomd ben om ze op te maken. Dat kan variëren van mijn laatste potje hemelse bramenjam 2020 tot een fles exquise olijfolie die een vriendin voor me meenam uit Puglia. In dezelfde categorie: een fraai zwart blik met Nederlandse (!) vanille. Een cadeau van Jigal Krant, die er voor BNR een mooie podcast over maakte in de serie ‘Made in Holland’.
In het blik zitten zes vacüumverpakte vanillestokjes die bedwelmend door het plastic heen geuren. Pardon, niks stokjes. Dat zijn die keihard uitgedroogde liefdeloze staafjes uit de supermarkt. Deze peulen zijn daarentegen lang, dik, sappig en roestzwart-glimmend. Doorgaans wordt vanille geteeld in exotisch verre oorden (Madagaskar, La Réunion, Tahiti) en het zeer arbeidsintensieve proces maakt het tot een duur, maar wereldwijd geliefd ingrediënt. Te duur voor menig producent, die de pakken vla daarom liever nept met ‘vanillesmaak’.

Maar het echte werk, oh, dat is verslavend verrukkelijk.
En voor het eerst is het nu dus gelukt om vanille te telen in een Nederlandse kas, door Koppert Cress. Een peperduur huzarenstukje, vooral bestemd voor de exclusieve horeca. Al kun je ook als consument online zo’n blik bestellen. Ik zeg: cadeautip!

Maar goed, intussen stond dat blik dus al maanden glorieus te pronken in mijn keuken. Te bijzonder om te gebruiken, al stak ik wel regelmatig mijn verlangende neus erin. Wat o wat zou ik hier nu eens voor Echt Heel Erg Memorabels mee gaan maken? Crème brûlée? Panna cotta? Roomijs? Vanillevla? Ik kwam er niet uit. Tot ik mezelf eens ernstig toesprak. Geweldige ingrediënten moet je niet tot sint juttemis laten verpieteren, die moet je consumeren. Dus ik maakte banketbakkersroom, en die gaan we morgen gebruiken in een leuk recept: de soespouce.
Nu alleen nog dat Japanse pannetje op het gas durven zetten.

RECEPT Banketbakkersroom

Nodig voor 1 portie:
500 ml volle melk
½ vanillestokje
2 grote eidooiers
75 g suiker
40 g maizena
snufje zout

Doe een scheut melk alvast in een kom, de rest in een pan. Snij het ½ vanillestokje in de lengte open, schraap het merg eruit en doe zowel merg als kale stokje in de melkpan. Breng heel zachtjes tegen de kook aan en laat rustig even trekken. Doe de eidooiers, suiker, maizena en zout in die kom bij dat beetje melk en mix goed door elkaar. Vis het vanillestokje uit de hete melk en giet dan de melk in scheuten al mixend bij het dooiermengsel tot een klontvrij geheel. Doe alles terug in de pan en laat op rustig vuur 1 minuut al kloppend met een garde garen en binden. Haal van het vuur, mix nog 1 minuut door en laat dan helemaal afkoelen. Dan stijft hij nog verder op, dus mix voor gebruik gerust nog een keertje goed door.
Een dag of 4-5 houdbaar in de koelkast. Lekker in taart(jes), puddingbroodjes of het recept van morgen.

TIPS:
• Ik gebruik minder suiker dan gebruikelijk, maar anders vind ik het te zoet worden, zeker als je het verwerkt in zoet gebak.
• Zelfgemaakte banketbakkersroom is bescheiden geel, niet zoals die uit de winkel, die wordt vaak kunstmatig bijgekleurd. Het scheelt als je flink oranje dooiers hebt, en anders wil een snufje Spaans geelpoeder (wat in de paella gaat) ook wel helpen. Kurkuma/koenjit zou ik niet doen, dat geeft een bijsmaakje.
• Die 2 eiwitten niet weggooien maar kokosmakronen mee maken. En als u daar nu niet aan toekomt: bewaar zolang in een plastic zakje in de vriezer. Ontdooien en aan de bak. Hier staat het recept van kokosmakronen in twee varianten.
• Ook dat in de melk geweekte vanillestokje niet weggooien. Schoonspoelen (de melk eraf), laten drogen en dan in een pot suiker of een flesje wodka stoppen. Zie ook hier voor de uitgebreidere instructies.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Nu al derde druk, mijn nieuwe kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.