Nou, de Peulenparade heeft het getroffen, het is onvervalst hufterig herfstig peulenweer, met af en toe een zonnestraaltje om ons in de luren te leggen. Vandaag daarom maar weer eens een bonenrecept in de aanbieding. Reuzenbonen dit keer. Of beter gezegd: keverbonen. In Oostenrijk maakte ik twee jaar geleden voor het eerst kennis met het fenomeen Käferbohne. Grote, paarsbruine, bijzonder smakelijke bonen die in de regio Stiermarken werkelijk elke dag op tafel komen. Steevast in combinatie met de aldaar al net zo onvermijdelijke Kürbiskernöl (pompoenpitolie) en plakjes danwel reepjes rettich. Een puike combinatie, zo heb ik ter plaatste proefondervindelijk kunnen vaststellen.

Natuurlijk gingen er wat bonenzakjes mee naar huis. En dat is nou het leuke van gedroogde bonen: ze blijven eeuwig goed. Dus toen ik vorige week ineens in de provisiekast nog een half zakje tegen kwam, toen gingen ze ter ere van de Peulenparade gewoon alsnog in de pan en daarna in een vegetarische salade. Net zo makkelijk.

Rettich kon ik zo snel niet vinden, maar radijsjes zijn altijd te krijgen, en die gezellige Hollandse wit-rode bolletjes blijken het goed te doen in combinatie met die reuzenbonen uit Oostenrijk. Voor de smaak en de gezelligheid mocht er ook nog een sjalotje bij en wat platte peterselie en oregano die ik nog over had. Het geheel afgerond met een simpele dressing van pompoenpitolie (eventueel te vervangen door gewone olijfolie of notenolie) plus wat balsamico-azijn, zout, peper, en klaar is kees. En de zeurpieten die nu roepen ‘dat ze natuurlijk niet aan keverbonen kunnen komen’ kan ik geruststellen: dit kan net zo makkelijk met willekeurig welke andere bonen.